محافظت کفش شیما بچه گانه از کودکان در برابر سندرم ها!

کفش‌های مخصوص کودکان در حال حاضر بیشتر برای محافظت ساخته می‌شوند.

کفش شیما بچه گانه نرم تر، پهن تر، سبک تر و کمتر محدود شده اند. کفی های ضربه گیر به محافظت در برابر سندرم های استفاده بیش از حد کمک می کند.

کفش باید از پاهای کودک محافظت کند، روی سطح صاف کمی چنگ بزند و راه رفتن راحت روی سطوح مختلف را تضمین کند. برای افراد پیش از راه رفتن، نیازی به کفش نیست.

چکمه های مچ پا لزوماً بیشتر از کفش های کوتاه پشتیبانی نمی کنند، اما مفید هستند زیرا برداشتن آنها برای کودکان نوپا سخت تر است.

اندازه پای کودک به سرعت تغییر می کند. قبل از 18 ماهگی پاها هر دو ماه بیش از نیمی از اندازه کفش رشد می کنند.

پای کودک نوپا به طور متوسط هر سه ماه یکبار نیمی از سایز رشد می کند. تا سن 3 سالگی اندازه پای کودک هر 8 ماه یکبار و پس از آن هر سال یک سایز افزایش می یابد.

کفش ها باید به خوبی روی پاشنه پا قرار بگیرند و از حرکت رو به جلو در حین راه رفتن جلوگیری کنند.

کفش باید فضای کافی برای انگشتان پا داشته باشد، حدود 1.25 سانتی متر بین بلندترین پنجه و نوک کفش، در حالت ایستاده اندازه گیری می شود.

همه کفش ها و صندل ها باید بین لبه کفش و تمام انگشتان پا فاصله 5 میلی متری داشته باشند.

برای تخمین پهنای مناسب باید هنگام نیشگون گرفتن کفش در حالی که کودک ایستاده است یک چین کوچک در مواد ایجاد شود. کودک باید قبل از خرید کفش را امتحان کند.

کفش های اصلاحی به ندرت در کودکان عادی از نظر فیزیکی مورد نیاز است. ظاهر پاها و پاها با رشد تغییر می کند.

رشد قوس طولی قبل از سن شش سالگی اتفاق می افتد. تقریباً همه کودکان زیر 18 ماه به دلیل وجود پد چربی در زیر پا، کف پای صاف دارند.

صافی کف پای انعطاف پذیر یک یافته رایج در کودکان زیر 6 سال است و یک تغییر رشدی است.

اقلیت کوچکی از کودکان در سن 10 سالگی کف پای صاف خواهند داشت. Pes Planus اگر تا بزرگسالی ادامه یابد به ندرت منجر به مشکلات راه رفتن یا درد مزمن می شود.